عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت :
در شرایطی که بسیاری از کشورهای جهان با سرعت به سمت حملونقل برقی و کاهش وابستگی به سوختهای فسیلی در حرکت هستند، صنعت خودرو در کشور همچنان درگیر بحرانهای قدیمی و آزمونوخطاهای ناکارآمد در زمینه توسعه خودروهای برقی است.
کارشناسان صنعتخودرو و انرژی معتقدند اگر ابعاد این وضعیت از منظر فنی، سیاستی و اجرایی مورد نقد قرار گیرد، لزوم تدوین فوری یک نقشه راه ملی در این حوزه پررنگتر خواهد شد.
در حال حاضر ظرفیت فنی که برای شارژ خودروهای برقی در کشور وجود دارد، حتی بیش از تقاضای فعلی بازار است. اما آنچه بهشدت فقدانش حس میشود، وجود خودروهای برقی به اندازه کافی در بازار داخلی است. بهبیان دیگر، زیرساخت شارژ ایجاد شده یا درحال توسعه است؛ اما بهرهبرداری عملی از آن بهدلیل کمبود محصول، امکانپذیر نیست.
از سوی دیگر، واردات محدود خودروهای برقی که در ظاهر میتواند تنوع بازار را افزایش دهد، در عمل به علت عدممدیریت هوشمند و نبود استانداردهای وارداتی روشن، نتوانسته دستاورد قابل دفاعی داشته باشد.
برخی واردکنندگان حتی آشنایی کافی با ویژگیهای فنی این خودروها ندارند و این موضوع میتواند در آینده نزدیک، به چالشهایی در حوزه خدمات پس از فروش، ایمنی و رضایت مصرفکننده منجر شود.
تاکنون هیچ برنامه مدون و مشخصی درخصوص توسعه خودروهای برقی از سوی برخی خودروسازان اعلام نشده و حداقل، برنامههای موجود بهصورت عمومی منتشر نشده است.
در چنین شرایطی، این پرسش مطرح است که مردم برای دریافت اطلاعات درباره خودروهای برقی، باید به کجا مراجعه کنند؟ درعین حال نکته اینجاست که خودروسازانی که باید در صف اول اطلاعرسانی باشند، سکوت پیشه کردهاند!
کسب دانش فنی و انتقال فناوری، خواه از مسیر واردات باشد و خواه از مسیر تولید داخلی، باید اولویت بیچونوچرای این حوزه باشد. با این حال، عملکرد فعلی ایران در این زمینه، نشان از عقبماندگی جدی دارد. آنچه بیش از همه خلأ آن حس میشود، سند بالادستی و نقشه راه جامع برای توسعه خودروهای برقی است؛ سندی که هنوز زمان مشخصی برای تدوین یا اجرای آن اعلام نشده است.
درنهایت، آنچه مسلم است اینکه اگر تصمیمگیری منسجم و مبتنی بر آیندهنگری در دستور کار قرار نگیرد، نهتنها فرصتهای توسعه از دست خواهد رفت، بلکه کشور در معرض یک عقبماندگی استراتژیک در یکی از مهمترین تحولات صنعتی قرن قرار خواهد گرفت. اکنون زمان اقدام است، نه انتظار.