از این رو خودروسازان زیادی دست به کار طراحی و ساخت اتوبوسهای هیبریدی و حتی تمامالکتریکی شدهاند؛ از اروپاییها گرفته تا برخی خودروسازان چینی مانند بیوایدی که تجارب موفقی در این زمینه داشتهاند.
به گزارش اخبار خودرو ،شرکت تویوتا نیز بهعنوان دومین خودروساز بزرگ دنیا در بخش تولید خودروهای هیبرید با سامانه پیل سوختی پیشتاز بوده است.
این شرکت نخستین اتوبوس پیل سوختی خود را با ظرفیت ۷۵ مسافر وارد خیابانهای توکیو کرده است و اتوبوس دوم هم در ماه مارس وارد مسیر مشخص خود شد.
[caption id="attachment_195137" align="alignleft" width="345"] اگزوز اتوبوس با خروجی بخارآب[/caption]توکیو قرار است از ۱۰۰ دستگاه اتوبوس هیدروژنی و هیبرید در جریان المپیک و پارالمپیک توکیو ۲۰۲۰ استفاده کند و در حال آمادهشدن برای این موضوع است.
استارت کار در ۲۰۱۴ شرکت تویوتا پیش از این از خودروی هیدروژنی و تجاری خود با نام میرای در سال ۲۰۱۴ رونمایی کرده بود. تویوتا میرای توانست عنوان نخستین خودروی تجاریسازی شده پیل سوختی را از آن خود کند و این موضوع خود موفقیتی برای این برند ژاپنی به حساب میآید.
اتوبوس تویوتا با استفاده از مخزن ۶۰۰ لیتری که سوخت مورد نیازش را در خود جای میدهد، نیروی مورد نیاز دو موتور الکترونیکی را در مجموع با قدرت ۳۰۳ اسب بخار و گشتاور ۶۷۰ نیوتون بر متر فراهم میکند.
اگزوز با خروجی بخار آب ژاپن با توجه به شرایطی که باید برای میزبانی رقابتهای المپیک فراهم کند بهصورت محدود قرار است از این اتوبوسها که از اگزوز آن فقط بخار آب خارج میشود استفاده کند تا نشان دهد که به موضوع فناوری و انرژیهای پاک اهمیت زیادی قائل است و البته این موضوع برای شرکت تویوتا هم مهم به نظر میرسد که نشان دهد راهی که برای خودروهای سواری در نظر گرفته راهی موثر برای مبارزه با آلودگی گازهای آلاینده در جو زمین است.
۵۰۲ کیلومتر با یک بار سوختگیری هر چند سیستم پیلهای سوختی منتقدان خاص خودش را دارد اما تویوتا با فروش بیش از ۲۰۰۰ دستگاه تویوتا میرای تلاش دارد نشان دهد که میتوان به این نوع خودروها اعتماد کرد و بر اساس بررسیهای صورت گرفته مدل ۲۰۱۶ از تویوتا میرای میتواند ۵۰۲ کیلومتر را با یک بار سوختگیری طی کند.
در واقع مصرف انرژی و سوخت در این خودرو ۳٫۶ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر محاسبه شده که در حالت رانندگی ترکیبی (شهر و بزرگراه) بهدست آمده است.
باتریهای ۲۳۵ کیلوواتی در کنار سیستم محرک هیدروژنی شرکت تویوتا از باتریهای ۲۳۵ کیلوواتی استفاده میکند که در مواقع لزوم و بحرانی میتوانند وارد عمل شوند و مسافران را به نقطهای مناسب برسانند.
در نظر گرفتن چنین توانی برای اتوبوسی با ظرفیت ۷۵ نفر به دلیل اینکه فضای کافی در آن وجود دارد مثبت به نظر میرسد، اما این محدودیتها در خودروهای سواری مانع از آن میشود که خودروسازها سیستمهای پشتیبانی دوم را هم در نظر بگیرند یا اگر در نظر گرفته شوند بسیار محدود خواهد بود.
چالشهای موجود اعداد و ارقامی که در رابطه با مصرف سوخت مطرح شده است به نظر مناسب میآید اما دسترسی به سوخت هیدروژنی چیزی نیست که به راحتی بتوان آن را تامین کرد و در مقایسه با برق دسترس پذیری به منبع تامین انرژی در آن آسان نیست.
از طرفی تولید هیدروژن خود فرآیندی پر هزینه است که عموما از سوختهای فسیلی برای اینکار استفاده میشود. در رابطه با وسایلی مانند اتوبوسهای شهری که مسیرهای مشخصی را طی میکنند این نوع سوخت قابلیت پشتیبانی دارد و تامین سوخت در یک مسیر مشخص یا برای حملونقل عمومی بسیار راحتتر از تامین سوخت آن هم از نوع هیدروژن برای خودروهای سواری است که ممکن است به هر جایی بروند.
بر همین اساس رشد خودروهای هیدروژنی نسبت با برقی با کندی صورت گرفته است و در نقاط محدودی از دنیا این نوع خودروها قابلیت استفاده شدن دارند.
رقابت هیبریدی تویوتا با طراحی این اتوبوس درون شهری نشان داده است که قابلیتهای زیادی در بخش وسایل حملونقل سنگین دارد و قصد دارد مانند برخی برندهای مطرح دنیا فناوریهای خود را به درون سیستم حملونقل شهری ببرد.
هرچند برخی شرکتها مانند نیکولای به دنبال استفاده از منابع تجدیدپذیر در تولید هیدروژن هستند اما رسیدن به این نقطه کار بسیار دشواری است و هزینههای بالایی هم خواهد داشت و ناگفته نماند در رابطه با تولید برق هم این موضوع در نظر گرفته میشود و خودروها در محل مصرف آلایندگی ندارند اما برای تولید هر کیلووات برق در صورت استفاده از روشهای سوخت فسیلی مقداری آلایندگی ایجاد شده است؛ بنابراین نمیتوان گفت این روشها صد در صد پاک هستند.