باید‌ها و نباید‌های لوگوی خودروسازان به گزارش اخبار خودرو ،لوگوی شرکت‌های خودروسازی و البته همه شرکت‌ها هویت آن شرکت محسوب می‌شود. بنابراین صاحبان شرکت‌ها هرچقدر برای طراحی لوگو زمان و هزینه بیشتری صرف کنند، اعتبار شرکت خود را افزایش داده‌اند. علیرضا محمدزاده، طراح صنعتی در گفت‌وگو با روزنامه «دنیای خودرو» درباره ویژگی‌های لوگوی خودروها گفت: «در ایران آرم و لوگوی اکثر شرکت‌های دولتی آن چیزی نیست که باید باشد و شرکت‌های خودروساز نیز در این دسته قرار می‌گیرند. حتی لوگوی ۹۰درصد شرکت‌های واردکننده خودرو نیز قابل‌توجیه و قابل‌دفاع نیست، چون استانداردهای لوگو را ندارد. آرم باید به گونه‌ای طراحی شود که اگر در هر اندازه‌ای چاپ شد، ارزش‌های بصری خود را حفظ کند و در واقع با کوچک یا بزرگ شدن، دید بیننده تغییر نکند. از چاپ روی خودکار گرفته تا ‌پیکسل برای نصب روی کت‌وشلوار و حتی کنار کانتینر حمل‌ونقل، لوگو باید هویت خود را حفظ کند.» محمدزاده در ادامه عنوان کرد: «لوگو از لحاظ وزنی باید سکون و صلابت داشته باشد، به طوری که وقتی لوگو روی خودرو نصب شد، این حس را القا نکند که خودرو در حال چپ شدن یا متمایل شدن به یک سمت است. در حالی که در طراحی آرم بیشتر خودروها این نکته رعایت نشده است.» لوگوی خودروی سمند سر اسب و همین لوگو به‌عنوان آرم اصلی شرکت ایران‌خودرو انتخاب شده است. محمدزاده با تاکید بر این که این لوگو به لحاظ بصری و گرافیکی نقص‌های زیادی دارد، اظهار کرد: «حدود دو سال است که باند دور لوگوی ایران‌خودرو برداشته‌ شده است. برداشتن این باند از دور لوگو موجب شده است سر اسب به‌خوبی نشست نداشته باشد و این گونه به نظر برسد که هر لحظه در حال افتادن است. در حالی که باند اطراف، لوگو را محصور می‌کرد و به لحاظ وزن و ریتم بصری بسیار مناسب بود. از نظر گرافیکی این تغییر بسیار اشتباه بود.» وی در ادامه افزود: «البته در طراحی آرم خودروها از طراحی استادان بنام هم استفاده شده است، مثلا آرم شرکت سایپا توسط استاد ممیز طراحی شده ولی متاسفانه همیشه نظرات مدیران شرکت‌ها به نحوی اعمال شده که نتیجه مناسب حاصل نشده است.» نامگذاری خودروهای ایرانی و غیر ایرانی تولیدکنندگان خودروهای داخلی رویه و استاندارد مشخصی برای تعیین نام ندارند. آنها بر اساس زمان و شرایط تصمیم می‌گیرند که نام محصول باستانی، اساطیری، قهرمان، واژه، مدرن یا اسامی روزمره باشد. محمدزاده با تاکید بر اینکه در ایران روند مشخصی برای نامگذاری خودروها وجود ندارد، اظهار کرد: « خودروسازان سایر کشورها بر اساس کلاس خودرو نام و عنوان انتخاب می‌کنند. جالب است بدانید خودروسازان آمریکایی برای نامگذاری خودروهای خود حتی از اسامی خیابان‌های معروف نیز استفاده می‌کنند. برای مثال می‌توان به بیوک پارک اونیو اشاره کرد که نام خیابان است که در آن اتفاقی افتاده و نام آن را برای این خودرو انتخاب کرده‌اند.» به گفته محمدزاده مسیر دیگری که در ایران برای نامگذاری خودرو انتخاب می‌شود، استفاده از آرا و نظرات مردمی است که می‌توان دلیل آن را دخیل بودن دید و نظرات مردم در برندهای موجود در بازار دانست اما بازهم باید گفت که تصمیم‌گیرنده اصلی انتخاب نام از میان اسامی پیشنهادشده مردم، مدیران و افراد تاثیرگذار هستند. معمولا در نامگذاری خودروهای ایرانی با توجه به تصوری که مردم از خودروهای ایرانی دارند، تلاش می‌شود از اسامی اصیل ایرانی استفاده شود. محمدزاده در انتها عنوان کرد: «برای نامگذاری خودروها از رویه خاصی پیروی نمی‌شود اما قوانین کلی نامگذاری که برای تعیین نام تمام برندها و محصولات استفاده می‌شود، مثل این که اسم روان، کوتاه و به یاد‌ماندنی باشد نیز در نامگذاری خودرو هم کاربرد دارد اما از آنجا که خودرو ماهیتی پویا دارد، باید اسم آن نیز چنین باشد که البته این طور نیست. خودرو، یخچال نیست که بتوان اسم آن را اورست گذاشت، نام خودرو باید به گونه‌ای باشد که پویایی در آن نمایان شود.»