به گزارش اخبار خودرو ، در شرایطی که صنعت خودرو به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین بخش‌های اقتصاد کشور دوران رکود را پشت سر گذاشته و حالا به‌خصوص در پسابرجام، تعامل و مراودات خودروسازان داخل نیز با خارجی‌ها افزایش یافته است، به‌نظر می‌رسد آنچه غیر از توانایی خودروسازان باید مورد توجه قرار گیرد، سر‌و‌سامان گرفتن شرایط قطعه‌سازان است.
[caption id="attachment_201012" align="aligncenter" width="448"]
قطعه‌سازان[/caption]
چراکه ادعای خودروسازان این است که امروز این توانمندی وجود دارد که بین ۳۰ تا ۴۰ درصد خودروهای خارجی، داخل کشور ساخته شود. در حالی‌که این داخلی‌سازی، جز با ایجاد رابطه منطقی میان خودروساز و قطعه‌ساز این صنعت، امکان‌پذیر نخواهد بود.
در شرایطی که از سال‌های گذشته تا به حال مشکلات فراوان موجود در این بخش، چرخ تولید تعداد زیادی از قطعه‌سازان را از کار انداخته است و بعضی از آنها را تا مرز ورشکستگی کشانده ، پیش رفتن در این مسیر دشوارتر از آن است که تصور می‌شود.
نبود یا عدم انسجام و اتحاد کافی میان قطعه‌سازان، وجود موانع بسیار برای ادغام قطعهسازهای کوچک با یکدیگر یا ادغام آنها با قطعهسازهای بزرگ‌تر یا حتی قطعه‌سازان خارجی، بلاتکلیف ماندن مطالبات این بخش از خودروسازان، پرداخت بدهی‌های پرداخت‌نشده قطعه‌سازان به بانک‌ها، نبود کنترل مناسب بر ورود قطعات قاچاق که همیشه بی‌کیفیت و ارزان‌تر در دسترس قرار می‌گیرد، تعیین مقیاس اقتصادی برای تولید قطعات خودرو، ارتقا تکنولوژی ساخت و بهبود کیفیت قطعات بخشی از برجسته‌ترین مواردی هستند که برای بازگشت به جایگاه اصلی این صنعت در خودروسازی و اقتصاد کشور باید در نظر گرفت.
این در حالی است که منصور معظمی در حاشیه امضای قرارداد مشارکت میان ایدرو، رنو و پرتونگین‌ناصح اعلام کرد در حال‌حاضر ۱۵قطعه‌ساز با رنو در ایران همکاری می‌کنند که این تعداد در خلال این قرارداد به ۶۰عدد می رسد.
در حالی که پیش‌از این نیز برای استفاده از توان قطعه‌سازان در قراردادهای خارجی برای رسیدن به عمق داخلی ۴۰درصدی تاکید می شد. اما آنچه از گفته‌های قطعه‌سازان برداشت می‌شود عدم مشارکت واقعی آنان در مشارکت‌های جدید است.
برخی قطعه‌سازان توپ را در زمین خودروسازان می‌اندازند. اما در عین‌حال خودروسازان تنها مقصر شرایط پیش‌آمده برای قطعه‌سازان نیستند، بلکه بیش‌از هر چیز فعالان این بخش از صنعت مهم خودرو باید با نگاهی به‌خود و به اصطلاح نقد از درون نقاط آسیب‌پذیر را شناسایی و در پی رفع آن باشند.
اگر قرار باشد این دسته از فعالان صنعت کشور تمام مشکلات خود را به دیگران نسبت بدهند و باز هم خارج از بخش خود در پی برطرف کردن آن باشند همچنان در همین گیر‌ودار باقی خواهند ماند.
در واقع بخش زیادی از ضربه‌ای که قطعه‌سازان خورده‌اند از سوی هم‌صنفان خودشان بوده است، جایی که تولید تبدیل به واردات شد. یعنی به جای فشار به دولت وقت، برای کاهش هزینه نهاده‌های تولید از فرصت پیش‌آمده سرکوب نرخ ارز استفاده کردند و سرمایه کشور را به جیب تولیدکنندگان خارجی ریختند و در عوض بازار و صنعت خودروی کشور را سرشار از قطعات بی‌کیفیت کردند.
ریشه بسیاری از مشکلات امروز بخش صنعت در سکوت سال‌های نه‌چندان دور خودشان دارد. با این حال اگر می‌خواهند در سپهر صنعت خودرو ماندگار و در آن سهیم شوند، چاره‌ای جز پیوستن به جریان ادغام و منسجم شدن ندارند.
در غیر این صورت به‌نظر می‌رسد با توجه به سخت‌گیری‌های طرف‌های خارجی، استانداردهای مد‌نظر آنان و همچنین افزایش و سخت‌تر شدن استانداردهای داخلی اگر قرار باشد به همین منوال حرکت کنند، در آینده نیز نه‌تنها بخش عظیمی از این صنعت از بین خواهد رفت، بلکه باز هم برخی از آنان دنبال مقصر و کمک‌های دولتی می‌گردند.
