به گزارش «اخبار خودرو»، سخنران این سمینار دکترعماد منعمیان از دانشگاه ناتینگهام بود که به موضوع خودروهای هیدروژنی و آینده آن‌ها پرداخت. این سمینار با حضور جمعی از اساتید دانشگاهی، دانشجویان و محققان صنعتی برگزار شد. شاید برگزاری چنین سمینارهایی در این راستا نویددهنده روی‌آوردن خودروسازی داخلی به سمت استفاده از انرژی‌های پاک باشد. درپایان این سمینار فرصتی پیش آمد تا با دکتر منعمیان در خصوص چالش‌های خودروهای هیدروژنی در کشور و آینده‌ آن‌ها در دنیا گفت‌وگو کنیم که در زیر مختصری از آن را مرور می‌کنیم:

خودروهای هیدروژنی چه آینده‌ای دارند؟ آیا وارد صنعت خواهند شد؟
اکنون در دنیا شرکت‌ها محصولات تجاری را عرضه کرده‌اند و در حقیقت این دانش در حال پاگرفتن در خودروسازی است. البته هنوز زود است که ما به این محصولات امیدوار باشیم. هرچند که شرکت‌های خودروسازی برای ناوگان حمل و نقل خودشان بعضا از این خودروها استفاده می‌کنند، ولی برای این‌که شاهد همه‌گیرشدن موتورهای هیدروژنی باشیم، فکر می‌کنم یک دهه وقت نیاز است.

چه عاملی سبب عدم پیشرفت خودروهای هیدروژنی در صنعت خودرو شده است؟
سوخت‌های فسیلی همچنان 85‌درصد از سبدانرژی در دنیا را تشکیل می‌دهند. هنوز هم عزم کشورها برای جایگزینی سوخت تجدیدپذیر جدی نشده است. سیاست‌هایی نیز پشت این ماجرا وجود دارد و احتمال دارد که کمپانی‌های نفتی نیز خیلی خوش‌بین و راضی به حرکت صنعت به سمت سوخت‌های تجدیدپذیر و پاک نباشند. 

باتوجه به این که تامین سوخت هیدروژن در دنیا همواره به‌عنوان یک معضل مطرح است، چه منابعی برای تولید آن وجود دارد؟
تامین این سوخت به طور صنعتی، ازطریق بخار دهی گاز متان انجام می‌شود و اگر  از منابع تجدیدپذیر فراهم شود، می‌تواند کم آلاینده باشد.

باتوجه به این که ما در کشور دارای منابع غنی   سوخت‌ گاز هستیم، آیا توان تولید سوخت‌های هیدروژنی را داریم؟
بله، ایران زیرساخت بسیار مناسبی برای تولید این سوخت دارد. دهه 80 اوج شکوفایی صنعت گاز طبیعی در ایران بوده است و به همت آن ما توانستیم ناوگان پیشرانه و خودروهای گازسوز را داشته باشیم. این منبع به طور کلان قابل ارائه در سطح کشور است. هیدروژن هم به طور عمده از گاز متان تولید می‌شود. با این تفاسیر ما باید به سمت ایستگاه‌های تامین هیدروژن برویم. همچنین باید به بحث ذخیره‌سازی و ایمنی   نیز توجه کرد. ما کشور نفت‌خیری هستیم و درمورد این که چه موقع به سمت انرژی‌های پاک برویم، خیلی بحث‌ها شده است. شاید آینده‌نگری‌هایی انجام شده باشد اما در عمل کار چشمگیری انجام نشده است. به‌هرحال محققین می‌توانند ایده‌های خود را بدهند و سیاست‌مداران هم از آن استفاده کنند تا شاید روزی شاهد حضور این خودروها  باشیم. 

طراحی یک پیشرانه هیدروژنی خیلی پیچیدگی دارد؟ 
تخصص‌ بنده پیل سوختی نیست و فقط قصد داشتم ایده‌ای را برای خودروسازان روشن کنم. ولی بعید می‌دانم که این کار بسیار های‌تک باشد و ما نتوانیم آن را انجام دهیم. 

چرا می‌گویند ایمنی خودروهای هیدروژنی پایین است؟
زیرا گاز هیدروژن بی‌رنگ و بو و اشتعال آن هم بسیار خطرناک است. در واقع مخازنی هم که برای ذخیره آن به کار می‌رود به‌نوعی است که می‌تواند از لابه‌لای مولکول‌ها هم نشت کند و همین مساله سبب شده که مهارشدنی نباشد. البته پیشرفت‌هایی در زمینه تکنولوژی مواد صورت گرفته است و مخازنی را با آلیاژهای خاص طراحی کرده‌اند تا هیدروژن را برای مدت بیشتری ذخیره کنند. درموردمباحث ایمنی   هم  خودروسازان مختلف تدابیری را اندیشیده‌اند که می‌تواند به کار گرفته شود. شخصا معتقد هستم شاید ترسی وجود دارد که ما به سمت خودروهای هیدروژنی نمی‌رویم و گرنه این مورد دست‌نیافتنی نیست. 

چند روش ذخیره سازی هیدروژن برای تولید انرژی وجود دارد؟
 کاربرد آن در خودرو می‌تواند به‌صورت احتراق داخلی یا پیل‌سوختی و تولید آن به صورت گاز خالص در سیلندر،   الکترولیز یا پیل سوختی باشد. 

باتوجه به این که شما در اروپا هستید، خودروسازان اروپایی چه نظری در مورد استفاده از این سوخت و خودروهای با این قابلیت دارند؟
این موضوع هنوز خیلی جا نیفتاده است که شاید به علت هزینه بالای سوخت هیدروژن و خودرو پیل سوختی باشد. خودروسازان نگران این هستند که شاید بازار از این نوع خودروها استقبال نکند و به همین دلیل به سمت آن‌ها نمی‌روند. اما این نوع خودروها آینده خوبی دارند چون درصدد پایین آوردن هزینه‌های تولید سوخت خودرو هستند. ما نیز شاید در ایران روزی از این خودروها استفاده کنیم.

اگر خودروسازان داخلی به دنبال ساخت و تولید خودروهای هیدروژنی بروند، شما حاضرهستید برگردید و این جا کارکنید؟
بله، اگر بتوانم آن چه را که آموخته‌ام در اختیار همکاران و مردم قرار دهم تا گامی به‌سوی کاهش آلایندگی برداشته شود حتما این کار را انجام می‌دهم. به دلایل مختلف، سوخت و موتورهایی که ما در کشور استفاده می‌کنیم، مشکلاتی دارند و در همین راستا اگر بتوانم روزی در واردشدن دانش خودروهای پاک به کشور سهمی داشته باشم، فکر می‌کنم بزرگ‎ترین کمک را به هموطنان خود کرده‌ام.