به گزارش «اخبار خودرو»،زمانی ‌که برای خودرویی یک پیشرانه‌ طراحی می‌شود، مهندسان مکانیک باتوجه به‌پارامترهای مختلف مانند آب‌وهوا، فشار و نوع سیستم خنک‌کاری، عمل هواگیری را برای آن پیشرانه درنظر می‌گیرند. به‌عبارت دیگر متداول‌ترین سیستم‌های خنک‌کاری در موتورهای احتراق داخلی یا همان پیشرانه خودروهای امروزی، مدار باز یا مدار بسته است. خودروهایی مانند پیکان، پژو روا و... جزو سیستم‌های خنک‌کاری مدار بسته هستند. در این خودروها به‌دلیل این‌که مدار سیستم خنک‌کاری آن‌ها بسته است، نیازی به‌عمل هواگیری وجود ندارد. در مدار سیستم‌های مدار باز مانند محصولات پژو و رنو ال90 با اضافه کردن آب به‌رادیاتور، مقداری هوا نیز وارد سیستم می‌شود. این سیستم‌ها به‌هوای موجود در مدار حساس هستند. بنابراین باید عمل هواگیری برای آن‌ها انجام شود. به‌عبارت دیگر اگر عمل هواگیری در این نوع خودروها انجام نشود، هوای موجود در مدار سبب افزایش دمای موتور و درنتیجه سوختن واشرسرسیلندر می‌شود. باتوجه به‌این‌که دو پیچ برای خروج هوای موجود در مدار آب تعبیه شده است، می‌توان هوای موجود در مدار را خارج کرد. در نسخه‌های جدیدتر این سیستم، مانند خودرو لیفان 620 مخزنی برای خروج آب از مدار در نظر گرفته شده است که هنگام جوش آوردن و حتی در برخی موارد که هوا در سیستم خنک‌کاری وجود داشته باشد، هوای سیستم به‌مخزن مربوطه (مخزن انبساط) وارد می‌شود و مشکلی برای سیستم و مدار نیز به‌وجود نمی‌آید.