به گزارش «اخبار خودرو»، این روزها در بازار خودرویی کشورمان گزینه‌های بسیاری وجود دارند تا مناسب‌ترین گزینه خرید یک خودرو خانوادگی باشند. اما سدان‌ها از بهترین‌های بازار هستند. بسیاری از خریداران درشرایط فعلی به‌دنبال گزینه‌های کم‌دردسر به‌لحاظ تامین قطعات و خدمات پس از فروش و کم‌استهلاک هستند.
ما نیز باتوجه به‌این مقوله در این مطلب دو سدان کامپکت خانوادگی در بازه 440میلیون‌تومان را به‌شما معرفی می‌کنیم. این دو خودرو رنو تندر پلاس اتوماتیک و اف‌ای‌دبلیو بسترن B30 هستند. هر دو خودرو جزو منتخب‌های خرید خودرو خانوادگی کم‌دردسر هستند. با ما همراه باشید تا در ادامه گزینه مناسب را به‌شما معرفی کنیم.

نقدی بر نمای بیرونی
سدان کامپکت داچیا که سال 2004 با نام لوگان به‌جهان معرفی شد، برای نخستین‌بار سال 1386 پا به‌خیابان‌های کشورمان گذاشت. نسخه فیس‌لیفت این سدان باکیفیت خانوادگی جمع‌وجور با ظاهر ساده و طراحی مینیمال پس از 10 سال یعنی در سال 1396 با پسوند پلاس توسط گروه صنعتی ایران‌خودرو وارد بازار شد.
درواقع نسخه فیس‌لیفت تندر90 که همان تندرپلاس است، سال 2008 میلادی توسط طراحان کمپانی داچیا دستخوش تغییرات طراحی در ظاهر (فیس‌لیفت جزئی) قرار گرفت. اما تندر پلاس پس از گذشت یک دهه با ظاهر نسبتا به‌روز به‌بازار کشورمان آمد. تغییرات محسوسی درظاهر تندرپلاس داده شده است.
این تغییرات شامل چراغ‌های شفاف در جلو، جلوپنجره عریض افقی با خط کروم، آینه‌هایی با فرم جدید و حجم خاص روی در صندوق‌عقب و تغییراتی در چراغ عقب می‌شوند. به‌عبارت دیگر در ظاهر تندرپلاس رگه‌هایی مشابه برادر کوچک‌تر این خودرو یعنی ساندرو به‌چشم می‌آید. این تغییرات ظاهری، تندرپلاس را جذاب‌تر از نسخه‌های معمولی کرده است.
همچنین استفاده از کروم در نمای بیرونی ظاهر تندرپلاس را از سادگی و یکنواختی خارج می‌کند. تنها نقد منفی که به‌طراحی خارجی این سدان کامپکت وارد است، چراغ مه‌شکن عقب روی دیفیوزر است که فرم نه‌چندان جالبی را ایجاد کرده است.
در مقابل رقیب نه‌چندان جدی تندرپلاس یعنی اف‌ای‌دبلیو بسترن B30 قرار دارد. این خودرو به‌لحاظ طراحی به‌روزتر و اسپرت‌تر از تندرپلاس است. استفاده از خطوط تیز و مواج روی پروفیل خودرو شخصیت اسپرتی به B30 می‌دهد. چهره خودرو با چراغ‌های جمع‌وجور و جلوپنجره عریض شش‌ضلعی اسپرت به‌نظر می‌رسد.
اما در نمای عقب شاهد طراحی مشابه محصولات نیسان ژاپن هستیم. طراحی چراغ‌های مستطیل‌شکل و خط تیز روی صندوق عقب، نمای شیکی از این سدان کامپکت را به‌نمایش می‌گذارد. از آنجا که فاصله محوری هر دور سدان جمع‌وجور مورد بررسی ما یکسان است، انتظار می‌رود فضای راحتی را در اختیار سرنشینان بگذارند.
تندرپلاس طول، عرض و ارتفاع به‌ترتیب 4290، 1740 و 1525 میلی‌متری دارد که 335، 50 و 25 میلی‌متر کمتر از بسترن B30 است. فضای پای سرنشینان در هر دو خودرو مناسب و راحت‌ است. اما در تندرپلاس افراد بلندقامت احساس راحتی بیش‌تری می‌کنند که آن هم به‌دلیل ارتفاع بیش‌تر سقف خودرو است.

کابین‌های اقتصادی و نه‌چندان به‌روز
در زمان ورود به‌کابین تندرپلاس با فضایی مواجهیم که در نسخه‌های معمولی نیز به‌چشم می‌خورد. اما تغییرات در برخی عناصر سبب شده است سبک طراحی مشابه ساندرو داشته باشد. به‌طور کلی در داشبورد تندرپلاس با طراحی مینیمال و ساده‌ای مواجهیم و استفاده از پلاستیک سخت و فشرده در داشبورد تندرپلاس جزو موارد منفی به‌حساب می‌آید. در اتاق این خودرو تغییراتی رخ داده است از جمله: غربیلک‌فرمان مشابه ساندرو با کرومی که دور لوگو رنو قرار گرفته، روکش کرومی دور دریچه‌های کروی‌شکل سیستم تهویه‌مطبوع، کنسول میانی به‌رنگ نقره‌ای، پشت آمپر با صفحه‌کیلومتر سفیدرنگ و دستگیره‌های داخلی به‌رنگ نقره‌ای. این تغییرات سبب شده است فضای داخلی خودرو تاحدی متفاوت از نسخه‌های استاندارد باشد. عایق‌بندی صدا و حرارت در تندرپلاس نسبت به‌رقیب نه‌چندان سرسخت چینی‌اش یعنی بسترن B30 در سطح بالایی قرار دارد و نباید فراموش کرد که هنوز هم شاهد صندلی‌های خسته‌کننده نسخه‌های معمولی در تندرپلاس هستیم. از مهم‌ترین آپشن‌های تندرپلاس می‌توان به‌سیستم ترمز ABS، EBD، دو کیسه هوا برای سرنشینان جلو، پورت USB، AUX، دسته‌دنده چرمی، روکش جدید برای صندلی‌ها، تنظیم ارتفاع چراغ‌های جلو، رودری‌های جدید، مکانیزم بازکننده برقی در صندوق‌عقب و کنسول میانی اشاره کرد. همچون نمای بیرونی، امتیاز بیش‌تر درطراحی داخلی نیز متعلق به اف‌ای‌دبلیو بسترن B30 است. زیرا در عین به‌روز بودن فارغ از شلوغی است. برای داشبورد این خودرو همانند رقیب سرسخت فرانسوی-ایرانی‌اش یعنی تندرپلاس از پلاستیک سخت و فشرده استفاده شده است. اما طراحی غربیلک‌فرمان با دکمه‌های کنترل، دسته‌دنده اسپرت و استفاده از نمایشگر لمسی هفت‌اینچی از جمله مواردی هستند که فضای داخلی بسترن B30 را به‌روزتر از تندرپلاس جلوه می‌دهد. اما نکته منفی در کابین این سدان کامپکت چینی، عدم‌عایق‌بندی مناسب صداست که پس از کارکرد 20 هزار کیلومتر صدای بسیار زیادی به‌داخل کابین نفوذ می‌کند و استفاده از چرم مصنوعی برای روکش صندلی‌ها، طراحی صندلی‌های نسبتا به‌روز و سطح بالای امکانات رفاهی نسبت به‌تندرپلاس از جمله موارد مهم بسترن B30 هستند. از مهم‌ترین آپشن‌های این سدان کامپکت چینی می‌توان به‌سیستم کروزکنترل، دو ایربگ برای سرنشینان جلو، پورت USB و AUX، فرمان با روکش چرمی، سانروف، چراغ‌های جلو با قابلیت تنظیم ارتفاع نور، قفل کودک برای درهای خودرو، نمایشگر هفت‌اینچی لمسی کنسول میانی با سیستم مالتی‌مدیا، آینه وسط با قابلیت ضد انعکاس نور به‌صورت دستی و باز شدن درِ باک و صندوق‌عقب به‌صورت برقی اشاره کرد. از نظر آپشن و راحتی بالای سرنشینان در این بخش بسترن B30 امتیاز بالاتری را از آنِ خود می‌کند.
مختصات فنی چه‌می‌گوید؟
هر دو سدان کامپکت مورد بررسی ما دارای پیشرانه هم‌حجم چهارسیلندر 1.6 لیتری هستند و آنچه قلب تپنده رنو تندرپلاس را تشکیل می‌دهد، موتور چهارسیلندر 1598 سی‌سی اتمسفریک 16 سوپاپ معروف به K4M است. این پیشرانه بیش از یک دهه است در صنعت‌خودرو کشورمان وجود دارد. میزان خرابی پایین و استهلاک کم قطعات این موتور نشان داده است این پیشرانه تا 150 هزار کیلومتر باتوجه به‌نگهداری صحیح از خودرو، مناسب و باکیفیت است. این موتور باتوجه به‌تکنولوژی سال ساخت آن و طراحی کویل‌های مدادی برای جرقه‌زنی مستقیم، حداکثر می‌تواند 105 اسب‌بخار قدرت را در 5750 آرپی‌ام (دور در دقیقه) و حداکثر 140 نیوتون‌متر گشتاور را در 3750 آرپی‌ام تولید ‌کند. کیفیت قطعات ساخت داخل و مونتاژی در پیشرانه تندرپلاس نسبت به‌بسترن B30 در سطح بالاتری قرار دارد. این پیشرانه کم‌مصرف و کم‌استهلاک در میان پیشرانه‌های حاضر در صنعت‌خودرو کشور در جایگاه ویژه‌ای قرار دارد و موتور K4M تندرپلاس، باتوجه به‌کیفیت سوخت و شرایط جوی کشور سازگاری مناسبی دارد و از کم‌دردسرترین پیشرانه‌هاست (البته به‌لحاظ تعمیر، یکی از پردردسرترین موتورهای حاضر در خودروسازی است). گیربکس چهار سرعته اتوماتیک AL4 وظیفه انتقال قدرت و گشتاور از این موتور را به‌چرخ‌های جلو برعهده دارد. این گیربکس درصورت نگهداری صحیح و تعویض روغن گیربکس تا 100 هزار کیلومتر کم‌استهلاک است. البته این نکته را نباید فراموش کرد که به‌لحاظ پروگرامینگ نسبت به‌گیربکس AL4 هایی که در محصولات پژو نصب شده، به‌روزتر است. این موضوع منجر به‌تعویض دنده بدون تاخیر و کوبش و ضربه شده است. در مقابل رقیب نه‌چندان سرسخت تندرپلاس، یعنی بسترن B30 از موتور چهارسیلندر 1598 سی‌سی تنفس‌طبیعی 16 سوپاپ بهره می‌گیرد. این پیشرانه نسبت به‌موتور K4M از تکنولوژی بالاتری برخوردار است. زیرا در آن از سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ استفاده شده تا حداکثر قدرت را به 107 اسب‌بخار در 5500 آرپی‌ام (دور در دقیقه) و حداکثر گشتاور را به 155 نیوتون‌متر در 3600 آرپی‌ام برساند. این موتور از زنجیر تایم استفاده می‌کند که استهلاک را در بلندمدت درسطح پایینی نگه می‌دارد. اما سروصدای موتور در زمان کار کردن نسبت به‌موتور K4M تندرپلاس بالاتر است. این موتور نسبت به‌کیفیت روغن‌موتور بسیار حساس است؛ اما درصورت نگهداری صحیح و تعویض روغن به‌موقع و استفاده از روغن‌موتور مناسب پیشنهادی خودروساز، حداکثر تا 100 هزار کیلومتر موتور کم‌استهلاکی خواهد بود. ناگفته نماند که کویل‌های این پیشرانه کیفیت پایینی دارند و یکی از ضعف‌های اصلی موتور بسترن B30 همین موضوع است. گیربکس شش‌سرعته اتوماتیک آیسین ژاپن وظیفه انتقال قدرت به‌چرخ‌های جلو را برعهده دارد و این گیربکس نسبت به‌گیربکس AL4 تندرپلاس، به‌لحاظ پروگرامینگ به‌روزتر است. همچنین هماهنگی خوبی با موتور دارد و درزمان تعویض دنده بدون کوبش و ضربه، دنده‌ها را تعویض می‌کند. از سوی دیگر این گیربکس نیز همانند موتور به‌روغن بسیار حساس است. درصورت نگهداری اصولی، این گیربکس تا 80 هزار کیلومتر بدون دردسر است. اما درصورت عدم توجه به‌نکات اصولی خودروساز و عدم‌نگهداری صحیح، آکومولاتورهای این گیربکس به‌سرعت معیوب شده و هزینه بالایی را به‌مالک خود تحمیل می‌کند.