به گزارش «اخبار خودرو»،ماه مارس امسال متیو هریسون بهعنوان مدیرعامل تویوتای ژاروپا معرفی شد. درست پس از سالی زمدامدار تویوتا در این منطقه شد که بهخاطر قرنطینههای طولانی و محدودیتهای مربوط به جلوگیری شیوع کرونا و همچنین بحران ناشیاز کمبود میکروچیپها خودروسازان با مشکلات فراوانی روبهرو بودند. بهرغم این چالشها فروش محصولات هیبرید تویوتا در اروپا بالا مانده، به علاوه این شرکت امیدوار است با معرفی محصولات جدید بتواند به جایگاه بسیار خوبی در این منطقه برسد. هریسون در گفتوگوی اخیرش با اتوموتیو نیوز اروپا از این گفته که تویوتا نهتنها به خوبی از پس مشکلات فعلی برخواهد آمد بلکه در زمانه تغییر و دگرگونی شاهد رشد و شکوفایی نیز خواهد بود. در اینجا بخش اول این مصاحبه را میخوانید و در روزهای آینده بخش بعدی آن منتشر خواهد شد.
در نیمه نخست سال تویوتا در بازار اروپای خود که البته شامل ترکیه، روسیه و آسیایمرکزی نیز میشود، آغاز بسیار قدرتمندی داشت. آیا وقت آن شده تویوتا هدف خود را برای فروش 1.1 میلیون دستگاه خودرو در این منطقه ارتقا دهد؟
هدف اولیه ما فروش پایینتر از 1.1میلیون دستگاه بود، اما وقتی این هدف را مشخص میکردیم نمیتوانستیم مشکل کمبود میکروچیپها را پیشبینی کنیم و کمی هم خوشبین بودیم که محدودیتهای کووید-19 در سه ماهه دوم سال زودتر ناپدید شود. واضح است این شرایط بدتر از آنچه بود که پیشبینی کرده بودیم. بهرغم این مساله ما با فروش 600 هزار دستگاه، ما 30 هزار دستگاه جلوتر از برنامهای اولیه خود هستیم و توانستیم به رکورد سهم بازار 6.6 درصدی برای تویوتا و لکسوس دست پیدا کنیم. این بالاترین میزان فروش در شش ماهه اول یک سال است که از سال 2007 و پیش از آغاز رکود اقتصادی بزرگ، تجربه کردهایم. در پایان ژوئن به بالاترین رکورد ثبت سفارش یعنی 200 هزار دستگاه رسیدیم. تقاضا بسیار قوی است و ما در وضعیت بسیار فوقالعادهای قرار داریم که در ابتدای سال یا حتی در پایان سه ماهه اول سال آن را به خواب هم نمیدیدم. در نتیجه ما پیشبینی فروش خود را افزایش دادهایم و حالا به دنبال فروش 1.2میلیون دستگاه خودرو هستیم.
در مسابقه توقف فروش خودروهای درونسوز در بازار اروپا در یک بازه زمانی مشخص، برندهای تویوتا و لکسوس در کجا قرار دارند؟
توقف فروش خودروهای درونسوز یا رسیدن به فروش صد درصدی خودروهای پاک را به چشم یک مسابقه نمیبینیم. در ذهن ما مسابقه اصلی پیش رفتن به سمت عدم تولید کربن است. در مسیری پیش رفتهایم که به نظرمان موثرترین و کارآمدترین راه است، یعنی تلاش برای اینکه افراد بسیاری سوار خودروهایی با آلایندگی کمتر شوند و فناوریهای بیشتری را به منظور کاهش آلایندگیها توسعه دهیم. اشارههایی در این باره شده که تا سال 2030 به لحاظ آمیزه پیشرانهها در چه وضعیتی قرار خواهیم داشت. با در نظر گرفتن کاهش 50درصدی انتشار دیاکسید کربن میتوانیم بگوییم 50 درصد ظرفیت فروش را به خودروهای هیبرید (معمولی) و 50درصد دیگر آن را به خودروهای پلاگین-هیبرید و تمامالکتریکی (پیل سوختی یا باتریمحور) اختصاص خواهیم داد.
اگر اتحادیه اروپا کاهش 55درصدی در انتشار دیاکسیدکربن تا سال 2030 را تصویب کند، ترکیب مورد اشاره شما را تغییر خواهد داد؟ زیرا کاهش 4 یا 5 گرم دی اکسید کربن بیشتر در آن سطح کار بسیار دشواری است.
بله. قطعا بعد از سال 2025 باید با انعطافپذیری بیشتر درخصوص پیشرانههای گوناگون برنامهریزی کرده تا بتوانیم تقاضای بالقوه مشتریان را برآورده کنیم. اما در اینجا مساله فقط به فناوریهای پیشرانهها مربوط نمیشود. عوامل دیگری وجود دارند تا فناوری تمامالکتریکی به راهحلی مناسب برای طیف گستردهتری از مشتریان بدل شود. هنوز شاهد تردید بخش عمدهای از مشتریان در قبال خودروهای تمامالکتریکی هستیم زیرا آنها عادت به رانندگی و مسافتهای مشخص خود را دارند. این تردیدها به مسائلی از قبیل مسافت قابلپیمایش، مدت زمان شارژ و قابل اطمینان بودن زیرساختها شارژ مربوط میشوند. گرچه ایستگاههای شارژ در نقاط فراوانی راهاندازی شدهاند اما در برخی نقاط به محض آنکه از یکی از آنها خارج میشوید نمیتوانید درباراه رسیدن به ایستگاه بعدی مطمئن باشید. مشتریان باید شاهد تلاشها برای پشتیبانی و توسعه خودروهای پاک باشند.