به گزارش «اخبار خودرو»،ابزار رایجی که توسط بسیاری از پیش‌بینی‌کنندگان به کار می‌رود، بررسی روندهای موجود صنعت و پیش‌بینی آن‌ها در آینده است. وقتی با استفاده از این روش زمانی به 12 ماه آینده نگاه می‌کنیم، مشخص می‌شود؛ بهره‌برداری از ناوگان در سال‌های آینده گران‌تر خواهد شد! قیمت سوخت به احتمال زیاد در بسیاری کشورها به روند صعودی خود ادامه می‌دهد و به دلیل اتخاذ برنامه‌های طولانی‌تر برای نوسازی توسط شرکت‌ها، هزینه‌های تعمیر و نگهداری افزایش خواهد یافت. بنابراین هزینه‌های ناوگان به افزایش خود ادامه داده و انگیزه برای خرید خودروهای جدید را کاهش می‌دهد. واقعیت این است که بیشتر هزینه‌های تاثیرگذار بر ناوگان خارج از کنترل مدیران ناوگان است. در پی نوسانات قیمت، چالش‌های بزرگی برای برنامه‌ریزی و بودجه‌بندی ناوگان‌های مختلف ایجاد می‌شود. در تحلیل نهایی، تقاضا و مصرف بازار باعث افزایش قیمت سوخت می‌شود که خارج از کنترل مدیران ناوگان است. به نظر می‌رسد این روند تا پایان 2022 ادامه یابد. در ادامه به بررسی مهم‌ترین دلایل این وضعیت می‌پردازیم.
کمبود قطعه خودروها و محدودیت عرضه آن‌ها
محدودیت‌های عرضه به‌ویژه در زمینه قطعات جزو مهم‌ترین اتفاقاتی است که در سال آینده می‌تواند روی ناوگان تجاری در دنیا تاثیرگذار باشد. مانند اتفاقی که در این ماه‌ها برای ریزتراشه‌ها افتاد؛ مساله‌ای جهانی که بر صنایع مختلف تاثیر می‌گذارد. دلایل متعددی برای کمبود ریزتراشه‌ها وجود دارد، اما این کمبود توسط تامین‌کنندگان صنعتی برطرف شده و وضعیت موجودی‌ها در حال بهبود است. با این وجود تقاضای کلی ریزتراشه از طرف کاربر نهایی، همچنان از کل تولید جهانی تراشه فراتر می‌رود. پیش‌بینی می‌شود که این موضوع تا پایان سال مالی 2022 ادامه یابد، اما تاثیر آن بر عرضه خودروها کاهش خواهد یافت. با پیش‌بینی افزایش تولید خودرو در سراسر این صنعت تا ابتدای سال 2023، این موضوع ادامه خواهد یافت.
کاهش تقاضا برای خودروهای تجاری
با آغاز پاندمی کرونا، تقاضای خودروهای تجاری کاهش پیدا کرد. تقاضای تعدیل‌شده برای محصولات جایگزین ناوگان به اندازه‌ای است که به نظر می‌رسد به این زودی‌ها و دستکم تا پایان سال 2022 اصلاح نشود. خطر قطع سفارش مقطعی این خودروها نیز همچنان وجود خواهد داشت. طی چند سال گذشته این صنعت با چالش‌های بسیاری مواجه بود، اما امروز بزرگ‌ترین چالشی که مدیران ناوگان با آن مواجه هستند، عدم دسترسی به قطعات خاص به دلیل وقفه‌های ناشی از همه‌گیری کووید -19 است. این چالش نه‌تنها در سطح قطعات تولیدی برای تامین خطوط تولید بوده بلکه برای بسیاری از سازندگان بزرگ نیز وجود داشته است. گرچه این وضعیت در حال بهبود است، اما همان‌طور که بسیاری مدیران ناوگان باور دارند تا سال 2022 با یک نبرد مواجه خواهند بود. به دلیل دشواری در تامین واحدهای جایگزین، مدیران ناوگان مجبورند وسایل نقلیه را بیشتر از زمان برنامه‌ریزی‌شده نگه دارند. در نتیجه متوجه افزایش هزینه‌های نگهداری می‌شوند. براساس آخرین آمارها، هزینه عملیاتی ناوگان به دلیل ایجاد هزینه‌های برنامه‌ریزی‌نشده در سال 2021 تا 3 درصد افزایش یافته است.
کاهش انگیزه برای نوسازی
مشکل در یافتن وسایل نقلیه جایگزین جدید، شرکت‌ها را وادار می‌کند تا عمر سرویس وسایل نقلیه را افزایش دهند که در نتیجه منجر به خرابی‌های بیشتر خودرو می‌شود و از دست رفتن بهره‌وری سرمایه‌های مالکان ناوگان را به همراه خواهد داشت. این در حالی است که وسایل نقلیه قدیمی‌تر ایمنی کمتری دارند، زیرا از فناوری‌های ایمنی جدید برخوردار نیستند. عمر طولانی‌تر نیز منجر به مصرف سوخت بیشتر می‌شود که هزینه‌های عملیاتی را افزایش می‌دهد. این باور وجود دارد که هرچه وسیله نقلیه قدیمی‌تر باشد، خطر خرابی فاجعه‌بار بیشتر است. یک قیاس قدیمی نیز در این زمینه وجود دارد که می‌گوید 80 درصد هزینه‌های پزشکی در پنج سال آخر عمر انسان رخ می‌دهد! این امر در مورد وسایل نقلیه ناوگان نیز صادق است.
تمایل به تعمیر و نگهداری مدل‌های قدیمی
هزینه‌های کلی نیز احتمالا تا نیمه سال 2022 رو به افزایش خواهند بود. فشارهای تورمی به‌طور قطع بر هزینه راه‌اندازی ناوگان فشار مضاعف وارد می‌کند. هزینه‌های خرید خودرو افزایش خواهد یافت. قیمت سوخت به احتمال زیاد بالا باقی خواهد ماند و هزینه‌های تعمیر و نگهداری به دلیل اتخاذ برنامه‌های تعویض طولانی‌مدت توسط شرکت‌های بیشتر افزایش خواهد یافت. همچنین با افزایش قیمت قطعات، هزینه‌های تایر نیز بین 3 تا 10 درصد افزایش خواهد یافت. با افزایش عمر خودروها و کاهش دسترسی به وسایل نقلیه جدید، قطعا تقاضا به سمت تعمیر و نگهداری بیشتر خواهد شد که با افزایش تقاضا برای تکنسین‌های باتجربه همراه خواهد بود که نرخ نیروی کار را افزایش می‌دهد. کمبود مداوم قطعات یدکی هنگام سفارش مجدد نیز باعث افزایش زمان توقف خودرو می‌شود.
