به گزارش «اخبار خودرو»،هرچند در فصل خرید دوچرخه به سر نمی‌بریم اما هنگام خرید آن با مدل‌ها و قطعاتی روبه‌رو می‌شوید که بدون آشنایی با این تفاوت‌ها شاید پس از خرید هم تردیدها شما را رها نکنند، به‌عنوان‌مثال از خود می‌پرسید آیا خرید خوبی داشتید؟ آیا دوچرخه مناسبی خریداری کردید؟ آیا دوچرخه انتخابی از لوازم باکیفیت برخوردار است یا خیر؟ قطعا با افزایش آگاهی می‌توانید خریدی آگاهانه و هوشمندانه داشته باشید.
لاستیک دوچرخه یکی از قطعاتی است که بیشتر از سایر قطعات دچار استهلاک می‌شود. لاستیک مناسب و باکیفیت علاوه‌بر فراهم کردن یک سواری دلچسب می‌تواند شما را از پنچری‌های مکرر خلاص کند. لاستیک‌ها معمولا از سه قسمت اصلی تشکیل شده‌اند، که در تمام لاستیک‌ها مشترک هستند. این بخش‌ها عبارتند از ساختمان لاستیک، آج و ساختار لبه لاستیک (طوقه لاستیک)
ساختمان لاستیک
این لایه؛ ساختار اصلی لاستیک را می‌سازد. درواقع می‌توان از آن تحت‌عنوان بدنه لاستیک یاد کرد. این قسمت معمولا از رشته‌های بافته‌شده از جنس نایلون ساخته می‌شود که با زاویه ۴۵درجه نسبت به روکش سطحی لاستیک قرار می‌گیرند. این زاویه و شیوه قرارگیری، لازمه استحکام لاستیک است. بسته به کیفیت موردنیاز، ساختمان لاستیک در تراکم‌های مختلف بافته می‌شود. برای سنجش تراکم رشته‌ها از واحدی به‌نام رشته بر اینچ یا TPI (Thread Per Inch) استفاده می‌شود. این عدد نشان‌دهنده ساختار داخلی لاستیک است. TPI به معنی نازک‌تر بودن رشته‌های بافته‌شده و درنتیجه تعداد بیشتر این رشته‌هاست زیرا یک ساختار انعطاف‌پذیر برای لاستیک می‌سازد. البته نباید از این نکته غافل شد که لاستیک‌های منعطف‌تر، مقاومت غلتشی کمتری دارند درنتیجه آسیب‌پذیر هستند. در مقابل در ساختار لاستیک‌های با TPI کمتر، از رشته‌هایی ضخیم‌تر استفاده شده ولی تعداد رشته‌ها کمتر است، این امر منجر به مقاومت بیشتر و انعطاف کمتر لاستیک‌ها می‌شود. یکی از مواردی که باید هنگام خرید لاستیک به آن توجه شود، TPI است. باید متناسب با نیاز خود از لاستیک‌های منعطف ویا مستحکم استفاده کنید. عدد ایده‌آل برای TPI برابر ۶۷ است که علاوه‌بر مقاومت و استحکام، انعطاف و مقاومت غلتشی مناسبی نیز دارد.
ساختار لبه لاستیک
منظور از لبه لاستیک، جایی است که لاستیک روی طوقه چرخ سوار می‌شود. فشار هوای درون لاستیک موجب می‌شود لبه‌های لاستیک کاملا روی طوقه قرار بگیرند. لبه‌های لاستیک را معمولا به دو نوع تاشو و تانشدنی تقسیم می‌کنیم. لبه‌های تاشو عموما از مواد انعطاف‌پذیر مانند کولار، نایلون یا آرامید ساخته می‌شوند، در حالی‌که در ساخت لبه‌های تانشدنی معمولا از ترکیباتی مانند استیل استفاده می‌شود که وزن بیشتری در مقایسه با لبه‌های تاشو دارند. لاستیک‌هایی با لبه‌های تاشو از نظر وزن سبک‌تر هستند و حمل آنها آسان‌تر است به‌همین‌دلیل از محبوبیت بیشتری برخوردارند.
جنس لاستیک
در اکثر تایرها از یک نوع لاستیک استفاده می‌شود اما لاستیک‌های نرم؛ چسبندگی بیشتر و لاستیک‌های سخت دوام بیشتری دارند. بیشتر دوچرخه‌سواران براساس بودجه و عملکرد خود نوع آن را تعیین می‌کنند. دوچرخه‌سوارانی که عملکرد بالایی دارند، ممکن است از تایرهای ترکیبی استفاده کنند.
در این نوع تایر، یک لاستیک نرم برای سطح بیرونی که با زمین در تماس است و از لاستیک سخت بین آج‌ها و پوشش تایر استفاده می‌شود. درنتیجه در پیچ‌ها و تقریبا در هر سطحی آنچه حاصل می‌شود، عالی‌تر است.
