در نبود نظم الکترونیک، این «فرهنگ رانندگی» است که باید جای چراغ‌ها را بگیرد. در بسیاری از شهرهای جهان، رانندگان در چنین شرایطی با رعایت اصول اولیه‌ای مانند تقدم عبور، سرعت کم و احترام متقابل، به‌راحتی از این بحران عبور می‌کنند. اما در بسیاری از شهرهای پرجمعیت کشورمان به‌ویژه تهران متاسفانه فقدان آموزش همگانی، ضعف در ترویج فرهنگ رانندگی و گاه عجله یا بی‌صبری برخی رانندگان، سبب می‌شود تقاطع‌هایی بدون برق به محل درگیری و تصادف تبدیل شوند!
اما برای عبور ایمن از تقاطع‌های بدون چراغ راهنمایی و رانندگی، باید به دو نکته توجه داشت؛ نخست این‌که، حق تقدم را رعایت کنیم. اگرچه ممکن است برخی رانندگان در چنین شرایطی تصور کنند «هر که زودتر رسید، زودتر می‌رود»، اما باید بدانیم تقاطع‌ها بدون چراغ به چهارراه‌های توقف کامل تبدیل می‌شوند.
بر این اساس تمام خودروهای حاضر در چهارراهی که چراغ راهنمایی آن خاموش شده است، ابتدا باید توقف کنند و سپس با رعایت قانون حق تقدم در عبور، به سوی مقصد خود پیش بروند.
همچنین درچنین شرایطی شایسته است رانندگان با حداقل سرعت حرکت کنند. درواقع حین خاموش بودن چراغ‌های راهنمایی و رانندگی، عبور با سرعت معمول خطرناک است و رانندگان باید هنگام نزدیک شدن به‌تقاطع سرعت خودرو را کاهش دهند و در برابر حرکات سایر رانندگان آمادگی و عکس‌العمل لازم و به‌موقع داشته باشند.
اما موضوع فقط به‌آموزش رانندگان ختم نمی‌شود؛ بلکه شهرداری تهران و پلیس راهنمایی و رانندگی نیز باید در شرایط خاموشی‌های مکرر، برنامه‌های اضطراری مانند اعزام ماموران به تقاطع‌ها را جدی‌تر دنبال کنند.
استفاده از چراغ‌های راهنمایی و رانندگی خورشیدی یا باتری‌دار در برخی مناطق حساس نیز می‌تواند برای میان‌مدت راه‌حل مناسبی باشد.
