در این میان، آن‌چه بیش از خود حادثه نگران‌کننده است، بی‌توجهی گسترده به پوشش‌های بیمه‌ای است که می‌توانند نقش مهمی در جبران بخشی از خسارات و کاهش پیامدهای آن ایفا کنند.
در سال‌های اخیر، افزایش تعداد تقاطع‌های هم‌سطح میان خطوط ریلی و جاده‌ای، به‌ویژه در مناطق نیمه‌شهری و روستایی، احتمال برخورد خودروها با قطار را به‌طرز نگران‌کننده‌ای بالا برده است. حوادثی از این دست، نه‌تنها تلفات جانی و صدمات جسمی شدید در پی دارند، بلکه از نظر مالی نیز خسارات سنگینی به شهروندان، شرکت‌های بیمه و زیرساخت‌های عمومی وارد می‌کنند. در این میان نقش بیمه خودرو، به‌ویژه بیمه بدنه به‌عنوان یکی از معدود ابزارهای حمایتی برای کاهش بار مالی این خسارات، بیش از پیش اهمیت می‌یابد؛ هرچند همچنان از سوی بخش بزرگی از دارندگان خودرو نادیده گرفته می‌شود.
آتوسا لطفی، کارشناس حوزه بیمه در گفت‌وگو با «دنیای‌خودرو» با اشاره به ابعاد کمتر دیده‌شده این‌گونه سوانح اظهار داشت: «در تصادف‌های شدید مانند برخورد خودرو با قطار، معمولا با خسارت‌های بسیار بالایی روبه‌رو هستیم که جبران آن بدون کمک بیمه، بسیار سخت و تقریبا امکان‌ناپذیر است. متاسفانه بسیاری از رانندگان، بیمه بدنه را هزینه‌ای اضافی تلقی می‌کنند؛ درحالی که اگر خودرو دارای بیمه بدنه باشد، حداقل بخشی از خسارت سنگین وارده به مالک جبران می‌شود و فشار روانی ناشی از بروز چنین حوادثی تا حدی کاهش می‌یابد.»
او همچنین افزود: «نباید فراموش کرد که بیمه شخص‌ثالث تنها مسئول پرداخت خسارات به اشخاص ثالث است؛ یعنی اگر خودرو به افراد دیگر یا اموال عمومی مانند تاسیسات راه‌آهن آسیب بزند، خسارت وارده پرداخت خواهد شد. اما در صورت از بین رفتن کامل خودرو که در برخورد با قطار بسیار محتمل است، تنها بیمه بدنه می‌تواند به‌کمک مالک بیاید.»
وی گفت: «از نظر حقوقی نیز چنین حوادثی پیچیدگی‌های خاص خود را دارد. اگرچه در بسیاری از موارد، راننده به‌دلیل عبور غیرمجاز یا بی‌توجهی به‌هشدارها به‌عنوان مقصر اصلی شناخته می‌شود، اما در برخی حوادث، نقش نهادهای مسئول در نگهداری و ایمن‌سازی خطوط ریلی نیز قابل توجه است. با این حال، روند پیگیری خسارت از نهادهای دولتی بسیار زمان‌بر، اداری و پرهزینه است و در بسیاری موارد نتیجه روشنی ندارد. در این میان، داشتن بیمه‌ای جامع می‌تواند بار اصلی مالی را از دوش شهروندان بردارد.»
او در ادامه گفت: «طبق آمارهای منتشرشده از سوی سندیکای بیمه‌گران، بیش از ۸۰ درصد خودروهایی که در ایران در مناطق بین‌شهری و روستایی تردد می‌کنند، فاقد بیمه بدنه هستند. این درحالی است که حجم خودروهای عبوری از مسیرهای ریلی بدون گیت ایمنی یا سیستم هشدار هوشمند، همچنان بالاست و همین مساله احتمال بروز حوادث را افزایش داده است.»
لطفی در پایان گفت: «برخورد خودرو با قطار حادثه‌ای نیست که بتوان با تکیه صرف بر مهارت رانندگی یا شانس از آن اجتناب و احتراز کرد؛ بلکه در سایه آمادگی کامل، احترام به هشدارها و در کنار آن برخورداری از پوشش بیمه‌ای جامع است که می‌توان از بروز چنین حوادثی و درعین حال پیامدهای آن تا حد زیادی در امان بود.»
