در حال حاضر صنایع کشور نیازمند چه حمایتهایی هستند؟
صنایع کشور در معرض فرسودگی مالی قرار گرفتهاند و اجرای سریع، بیوقفه و فراگیر این بسته حمایتی، از شروط اصلی حفظ پایداری تولید و اشتغال است. این درحالی است که بسیاری از واحدها هماکنون با مشکلات نقدینگی، تعلیق سفارشات، کندی ترخیص ماشینآلات و ناتوانی در تامین حقوق کارکنان مواجه هستند. بنابراین باید حمایت فوری و عملیاتی در دستور کار قرار گیرد و بسته مذکور به مرحله اجرا برسد.
شیوه اجرای این بسته حمایتی چگونه باید باشد؟
دولت باید در اجرای این بسته حمایتی، سرعت را فدای فرآیند نکند. تمدید اظهارنامه مالیاتی، تعویق حق بیمه کارفرمایان، تعلیق محدودیتهای بانکی و بازطراحی نظام تامین مالی، ابزارهایی هستند که در شرایط خاص باید بدون پیچیدگی و مستندسازی زمانبر، در اختیار تولیدکنندگان قرار گیرد.
بسیاری از بنگاهها نه به تسهیلات جدید، بلکه به تنفس در بازپرداخت بدهیهای جاری نیاز دارند. در همین راستا، تصمیم دولت برای تقسیط بدهی بانکی و تنفس در تعهدات ارزی، میتواند نقش ضربهگیر را ایفا کند؛ بهشرطی که بانکها همکاری کنند و بوروکراسی مانع نشود.
وضعیت تامین انرژی باید چگونه مدیریت شود؟
تأمین برق و گاز برای واحدهای صنعتی در شرایط اضطراری، باید در اولویت کامل وزارتخانههای مربوطه قرار گیرد. قطع برق نباید بهصورت سراسری و بدون تفکیک اولویت انجام گیرد. ضرورت دارد دولت و وزارت نیرو برنامه مدیریت مصرف و قطع برق هدفمند را براساس ظرفیت تولید و استراتژیک بودن صنعت تدوین کند.
از سوی دیگر، مشوقهایی همچون تخفیف تعرفه انرژی برای صنایعی که مصرف برق را به ساعات کمباری منتقل میکنند، میتواند ابزار موثری برای کاهش فشار به شبکه در ساعات اوج باشد. این موضوع پیش از آنکه فنی باشد، نیازمند اراده مدیریتی و هماهنگی بینبخشی است.