روغن موتور

توزیع محدود و قطره‌چکانی روغن‌های موتوری دیزلی و بنزینی با سطح کیفی بالا توسط تولیدکنندگان بزرگ روانکار، راه را برای محصولات بی‌کیفیت و حتی تقلبی هموار کرده است.

به‌ گزارش «دنیای ‌خودرو» با وجود این‌که سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان براساس مصوبه آبان‌ماه ستاد تنظیم بازار قیمت روغن‌های موتوری دیزلی و بنزینی را به‌ترتیب ۵۳ و ۴۰ درصد افزایش داد، اما عــــدم‌تطابق قیمت‌های تعیین‌شده برای فروش کالا دربازار با قیمت تمام‌شده محصولات در کارخانه‌های داخلی که متاثر از قیمت ارز، ‌مواداولیه وارداتی و حتی لوب‌کات به‌عنوان ماده‌اولیه تولید روغن‌پایه است، سبب شده تولید و عرضه روغن‌های موتوری با سطح کیفی بالا از لحاظ اقتصادی برای تولیدکنندگان بزرگ به‌صرفه نباشد. 

این جدای از هزینه‌های بسته‌بندی و جاری کارخانه‌هاست که گویا مسئولان سازمان حمایت به‌درستی آن‌ها را مد نظر قرار نداده‌اند. حال اما گزارش‌های میدانی از بازار روانکارها در سطوح عمده‌فروشی،‌ خرده‌فروشی و اتوسرویس‌ها حکایت از کمبود شدید در زمینه تامین روغن‌های موتوری دیزلی و بنزینی با سطوح کیفی بالا دارد. تا جایی که شرکت‌های تولیدکننده روانکار راهی جز فروش سبدی محصولاتشان به‌عوامل توزیع را پیش پای خود نمی‌بینند و در بسیاری از موارد، توزیع روغن‌های با سطح کیفی بالا را قطره‌چکانی کرده‌اند. 

همین موضوع سبب شده بخش حمل‌ونقل سنگین کشور با کمبود شدید روغن‌های با کیفیت ایرانی مواجه شود و حتی برخی اتوسرویس‌ها برای تامین کالای با اصالت با مشکل مواجه شوند. این مشکل اگرچه بیش‌تر در بخش  خودروهای دیزلی مشهود است، اما می‌توان ترکش‌های آن را در بخش خودروهای بنزینی نیز مشاهده کرد. 

به‌نحوی‌که به‌گفته عاملین فروش شرکت‌های پالایشگاهی و اتوسرویس‌های معتبر، ‌به‌سختی می‌توان روغن‌های موتور بنزینی با سطوح کیفی بالا مانند sn را تهیه کرد. از سوی دیگر سیاست‌های کلان برخی پالایشگاه‌داران حکایت از تمرکز بر خام‌فروشی روغن‌پایه به‌ویژه در بازارهای خارجی دارد و این شرکت‌ها ارزآوری را بر تامــــین نیاز مشتریان داخلی ترجیح می‌دهند. 

درچنین شرایطی که محصولات باکیفیت داخلی به‌دلیل عدم‌صرفه اقتصادی به‌صورت بسیار محدود تولید و روانه بازار می‌شوند، به‌نظر می‌رسد راه برای ورود و عرض اندام محصولات تقلبی بیش از هر زمان دیگر هموار شده و در آینده این رانندگان هستند که باید بابت تعمیر موتور خودروهای خود هزینه‌های سنگینی را پرداخت کنند. 

البته در بخش بنزینی این تغییر سیاست می‌تواند به‌نفع شرکت‌های خصوصی تولیدکننده روانکارهای خودرویی نیز باشد. ‌البته به‌این شرط که محصولی باکیفیت را روانه بازار کنند. اما آنچه مشخص است از دست دادن سهم بازار شرکت‌های بزرگ در بخش روانکارهایی با سطح کیفی بالاســــــت و آنچه بیش از  هر چیز سبــــــب نگرانی فعالان صنعت روانکارها شده، ایجاد کمبود شدید در بازار به‌ویژه در بخش دیزلی‌هاست که می‌توانـــــد تجربه تلخ صنعت تایر در سال‌های ۹۷ و ۹۸ را برای این صنعت نیز رقم بزند و دولت را در برهه‌ای مجبور به‌تخصیص ارز ارزان‌قیمت به‌شرکت‌های بازرگانی و واردات حجم زیادی روغن‌های دیزلی با سطوح کیفی بالا کند. 

اقدامی که درنهایت با هدف تامین نیاز ناوگان حمل‌ونقل سنگین کشور انجام خواهد شد؛ اما درعین حال به‌اقتصاد شرکت‌های تولیدکننده روانکار ضربه سنگینی وارد خواهد کرد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
2 + 0 =