به گزارش «اخبار خودرو»،تحقیقات اخیر دولت بریتانیا روی دو هزار دانشآموز در لندن حاکی از آن است که آلودگی ناشی از خودروهای دیزلی تاثیر فراوانی روی توقف روند رشد ریه این کودکان داشته است. این نخستین نمونه از تحقیقاتی است که ارتباط میان آلودگی ایجادشده توسط نوع خاصی از خودروها را بر روند رشد اعضای مختلف کودکان مورد بررسی قرار میدهد. همچنین این طرح نشان داده با وجود اینکه ممنوعیت ورود کامیونهای حمل بار درسطح شهر میزان آلایندگیها را کاهش میدهد، اما تاثیری بر صدمات وارده بهریه کودکان ندارد. سازمان بهداشت جهانی اعلام کرده بود آلودگی شهرها هرسال جان بیش از هفتمیلیون نفر را درسطح جهان میگیرد. اگرچه تاکنون اعلام میشد که تنها ۱۹ درصد از کودکان جهان از هوای ناپاک بهره میبرند، اما انتظار میرود این تحقیقات جدید آمارهای قبلی را تحتتاثیر قرار دهد و توجه بیشتری را از سوی مسئولان بهآثار زیانبار هوای آلوده جلب کند.
ریههای بیمار یک نسل
تحقیقات مشابه پیشین روی کودکانی که در نواحی آلوده زندگی میکنند اثبات کرده بود که وزن آنها هنگام تولد کمتر بوده و بیشتر از سایر کودکان درمعرض خطر سندروم مرگ ناگهانی نوزاد قرار دارند. همچنین چاقی و عدمسلامت روانی از جمله مواردی است که بهآلودگی شهرها نسبت داده شده بود. بیشتر مناطق شهری در لندن میزان نیترات اکسیژن بیشتر از حد مجاز دارند و دولت بریتانیا معتقد است طرحهای محدودکننده رفتوآمد ناکافی هستند. از سویی طرفداران محیطزیست نیز درحال فشار آوردن بهدولت این کشور برای وضع قوانین محدودکننده بیشتر هستند. پرفسور کریس گرفیتس از دانشگاه کویین ماری لندن دراینباره گفته: «ما درحال پرورش نسلی هستیم که ریههای آنها ظرفیت سابق را ندارد و این نتیجه نحوه پاسخ صنعتخودرو بهنیاز مشتریان است و دولت مرکزی که تاکنون ضعیف عمل کرده باید کاری کند تا شهرها ترافیک کمتری داشته باشند و تعداد خودروهای داخل شهر کاهش یابد؛ چراکه این حق شهروندان است تا از هوای پاکتری استفاده کنند.»
تاثیر مستقیم روی کودکان
تحقیقی که در هفتهنامه پزشکی معتبر لنست بهچاپ رسیده نشان میدهد درصورت فراتر رفتن تعداد مولکولهای نیترات اکسیژن درسطح هوا نسبت بهاستانداردهای اعلامشده، حجم ریه کودکان حداقل تا پنج درصد کاهش ظرفیت پیدا خواهد کرد. گفتنی است ظرفیت ریه تا سن ۱۸ سالگی بهبیشترین میزان خود میرسد و سپس در سالهای آتی عمر کاهش پیدا میکند. بنابراین پرفسور گرفیتس توضیح داد: «درصورتی که در زمان اوج رشد ریهها، جلو بزرگتر شدن آن گرفته شود، در زمان بزرگسالی که ریه درحال کوچکتر شدن است، ریسک مرگ زودهنگام افزایش مییابد.» او همچنین اضافه کرد که درصورت وجود چنین شرایطی خطر ابتلا بهسرطان سینه نیز افزایش پیدا میکند.
در محاصره آلودگی
این تحقیق بهپزشکان توصیه میکند که بهپدرومادرها توضیح دهند کاهش حجم ریه چگونه میتواند سلامت فرزندشان را در سنین بالاتر بهخطر بیندازد تا آنها از مناطق شهری با سطح آلایندگی بالا تا حد امکان دور شوند. آندرا لی، طرفدار محیطزیست و عضو انجمن کلینیک زمین میگوید: «یکی از نتایج این تحقیق میتواند اثر اهمال دولتهای پیشین بریتانیا نسبت بهکنترل غیرقانونی افزایش سطح آلایندگیها را نشان دهد.»
اقدامات ناکافی
بهنظر آنها طرح مناطق با آلایندگی بسیار کم باید تا حد زیادی گسترش یابد؛ چراکه طرح فعلی پاسخگوی سلامت شهروندان نیست و خودروها هنوز میتوانند درسطح شهر هوا را همچنان آلوده کنند. اما لی میگوید: «لازم است اقدامی درسطح ملی انجام دهیم و ما باید وزرا را مجبور کنیم که روشهای اندازهگیری سریع آلایندگی را برای کاهش آلایندگی اطراف مدرسهها اعمال کنند. زیرا نباید کاری کرد که دولت دستانش را از وجود چنین مشکل بزرگی پاک نگه دارد و حل آن را بهمسئولان محلی واگذار کند.»
گفتنی است در این تحقیق ظرفیت ریه دوهزار دانشآموز هشت تا ۹ ساله از ۲۸ مدرسه ابتدایی در سطح لندن طی سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۴ مورد بررسی قرار گرفته و درست پس از آغاز طرح محدودسازی تردد دیزلها درسطح لندن، محققان شاهد افزایش حجم قابل تنفس ریه کودکان بهطور عمومی بودهاند. محققان این پژوهش معتقدند که این شرایط باید درشهرهای دیگر نیز مورد بررسی قرار بگیرد؛ چراکه نهتنها دیگر شهرهای بریتانیا ممکن است از لندن آلودهتر باشند، بلکه شهرهای زیادی در اروپا و بهطور قطع در هند و چین وجود دارند که وضعیت بسیار بدتری نسبت بهلندن دارند.