وضعیت تولید لنت در کشور طی سال‌های اخیر روند افزایشی داشته و معمولا بیشتر از نیاز کشور بوده است. در این بخش تولیدکنندگان بسیاری در نقاط مختلف کشور فعال هستند و فرصت شغلی در این بخش وضعیت مناسبی دارد. به‌همین دلیل تولیدکنندگان انتظار دارند سیاست‌گزاری‌ها به‌سمتی برود که این روند تولید ادامه داشته باشد و محصول بیشتری از طریق واردات به‌این بازار تزریق نشود.
درهمین زمینه یک عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان لنت‌ترمز و کلاچ با بیان این‌که تولید لنت در کشور ۴۰ درصد بیشتر از نیاز است، اما همچنان این کالا از طریق کارتابل فنی وارد کشور می‌شود، تصریح کرد: «هم‌اکنون ۸۵ تولیدکننده رسمی درحوزه لنت‌ترمز و کلاچ در کشور فعالیت می‌کنند و با توجه به آن‌که این قطعه جزو کالاهای فوق ایمنی است، این تولیدکنندگان مجوزهای لازم را برای تولید از سازمان ملی استاندارد و وزارت صمت اخذ کرده‌اند.»
سید میثم لاجوردی با اشاره به‌میزان تولید و بازار مصرف لنت‌ترمز در کشور افزود: «هم‌اکنون ۱۰۷ هزار تن لنت‌ترمز و کلاچ برای انواع خودروهای سواری، سنگین، ماشین‌آلات صنعتی و کشاورزی، توربین‌های بادی و قطارها در کشور تولید می‌شود و بازار مصرف این کالا نیز ۷۰ هزار تن است.»
لاجوردی با اشاره به‌واردات این کالا به‌رغم تولید مازاد در کشور گفت: «از سال ۱۳۹۷ براساس سیاست وزارت صمت، واردات لنت‌ترمز و مشتقات اصطکاکی از طریق کارتابل فنی انجام می‌شود و این واردات تنها از طریق چند استان صورت می‌گیرد.»
عضو هیات‌مدیره انجمن تولیدکنندگان لنت‌ترمز و کلاچ گفت: «برای تولید لنت‌ترمز که کالایی فوق ایمنی است، به‌ناچار باید بخشی از مواداولیه مورد نیاز را از خارج کشور تامین کنیم؛ زیرا یا امکان تولید بخشی از این مواداولیه در داخل کشور وجود ندارد یا معدنی نداریم که بتوانیم این مواداولیه را از آن استخراج کنیم.»
وی افزود: «شاید برخی مواداولیه در داخل کشور وجود داشته باشد، اما به‌دلیل این‌که این کالا، کالای فوق ایمنی است و استانداردهای خاصی را باید رعایت کند، ممکن است معادنی که این مواداولیه در آن وجود دارند استانداردهای لازم را نداشته باشند؛ بنابراین ناچاریم این مواداولیه را وارد کشور کنیم.»
لاجوردی اضافه کرد: «در سال‌های گذشته به‌خصوص پارسال و امسال به‌رغم این‌که پیام مقام معظم‌رهبری حمایت از تولید داخل بوده است، سیاستگزاری پیش رو برای تولیدکنندگان مشکلات فراوانی را ایجاد کرده است.»
وی ادامه داد: «هم‌اکنون بیشتر وقت و انرژی تولیدکنندگان صرف حل مسائل و معضلاتی می‌شود که به‌هیچ‌عنوان به‌تولیدکنندگان مرتبط نیستند؛ تولیدکننده نباید به‌دنبال تامین ارز باشد یا به‌دنبال اصلاح قوانین گمرکی و بسیاری مسائل دیگر باشد؛ چرا که اگر تولیدکننده این مسائل را حل نکند، به‌ناچار باید تولیدش را متوقف کند.»
