به گزارش «اخبار خودرو»، عضو ارشد شورای سردبیری «دنیای خودرو» در اینباره نوشت:
پس از یک قرن، با ظهور انقلاب چهارم صنعتی، صنعت خودرو بار دیگر با تحولی جدی مواجه شده است. در واقع، انقلاب چهارم صنعتی در حوزه صنایع خودرویی پیامدهایی مثبت در بر داشته و فرصتهای تجاری تازهای ایجاد کرده است، تا جایی که پیشرفت روزافزون روند هوشمندسازی تولید و خطوط تولید، چشمانداز تولید خودرو را دستخوش تغییرات پیاپی کرده است. پیوند صنعت خودرو با فناوریهای دیجیتال و اتوماسیون هوشمند، باعث تولد خودروهایی شد که بینیاز از راننده هستند. در همین راستا، شرکتی همچون گوگل با ایجاد تغییرات ساختاری در خود، شرکتی را به نام آلفابت راهاندازی کرد که یکی از پروژههای آن خودروهای خودران است. پیشبینی شده است تا سال ۲۰۴۰ حدود ۹۰ درصد از خودروهای جهان یکی از سطوح یک تا پنج خودران مجهز شوند.
با در نظر گرفتن همین مراتب، خودروسازان و زنجیرهی تأمین قطعات بهسرعت در حال پیادهسازی و اجرای الزامات حکمرانی شرکتی ۴.۰ هستند که شامل تمرکز بر کاربرد عملی تولید دادهمحور، رایزنی با تولیدکنندگان اصلی و تأمینکنندگان قطعات و مطالعهی موردی در فرایند تولید خودرو است. اما پیادهسازی این نظریات نوین مدیریتی یعنی الزامات حکمرانی شرکتی ۴.۰ نیازمند نسل جدیدی از مدیران است که بتوانند سازمانها و شرکتها را در انقلاب چهارم صنعتی هدایت کنند؛ مدیرانی که آگاه به فناوری و شگردهای مدیریت استعدادهای فناورانه باشند.
اگر مرسدسبنز با ثبت بیش از ۸۰هزار اختراع در زمینهی خودرو طی ۱۲۵ سال، پیشرفت خودرو را گستردهتر و پایدارتر از هر خودروساز دیگری به اثبات رسانده است، حال تنها طی دو سال یعنی سالهای ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ روی ۱۲۰هزار اختراع در حوزه فناوریهای گوناگون خودرو سرمایهگذاری کرده و اذعان داشته که سرمایهگذاری بر ایدههای نوین جایگاه این خودروساز جهانی را بهعنوان پرچمدار این صنعت تثبیت کرده است. خودروسازان بزرگ جهانی با درک اقتضائات دنیای اتصالات و هوش مصنوعی، حکمرانی خود را بر بازارهای جهانی حفظ کردهاند و ساختارهای مدیریتی و سازمانی را با همین رویکردها بنا نهادهاند.
پارادایم اصلی کسبوکار در حکمرانی شرکتی ۴.۰ «نوآوری» بهویژه «نوآوریهای خدمتافزا» است که مدلهای کسبوکار و الگوهای حکمرانی را بر اساس اقتضائات خود دگرگون کرده است. نوآوریهای خدمتافزا نتیجهی تجمیع محصول سنتی با نوآوری در خدمات است، مانند همانچه در خودروهای خودران و نیز خودروهای متصل شاهدیم. بر این اساس میتوان گفت؛ فناوری و تحول دیجیتال، شبکهی اجتماعی اشیا، ابزارگان رباتیک، کنترل و هدایت خودکار و چاپ سهبعدی، خودروها و رانندگان متصل و مشتریان پویا، دادههای قابل یادگیری برای ماشینها و امنیت سایبری آنها، پتنتهای متن باز و رابط برنامهنویسی کاربردی و نیز منابع و ماهیت متغیر رقابت، محرکهای آیندهی صنعت خودرو هستند.
آنچه خودروسازان ما نیز باید بدانند، این است که در چنین شرایطی، صنعت خودرو نمیتواند فارغ از دغدغههای روز صنعت حملونقل به تولید بپردازد؛ وقتی خدمات اشتراک خودرو علاوه بر صنعت حملونقل چندین صنعت دیگر مانند صنایع رایانه و فناوری اطلاعات، پرداخت الکترونیک و بیمه را تحت تأثیر قرار میدهد، صنعت خودرو نمیتواند نسبت به نقش خود در این خدمات بیتفاوت باشد و در فضایی انتزاعی به تولید بپردازد.