عضو شورای سردبیری روزنامه دنیای خودرو در این باره نوشت:

یکی از شاخص‌های فرهنگی در جوامع توسعه‌یافته، قانون‌مندی و رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی است؛ مساله‌ای که در کشور ما به‌رغم پیشرفت‌های بسیار در سال‌های اخیر، می‌توان گفت هنوز راه درازی تا رسیدن به نقطه مطلوب در پیش دارد. اما چرا ما به اعتراف خودمان بد رانندگی می‌کنیم؟

به‌گفته کارشناسان، دلیل عمده این سبک ناهنجار رانندگی، خشونت است؛ پدیده‌ای که در آن‌سوی مرزها، از آن با عنوان Road Rage یا خشم جاده‌ای یاد می‌شود.

خشونت در زمان رانندگی الزاما به معنی حرکت تهاجمی و برخورد مستقیم نیست؛ بلکه هرگونه آزار و اذیت، ترساندن و تحریک‌کردن نیز می‌تواند به‌مثابه یک خشم جاده‌ای تلقی شود.

بوق‌زدن‌های پی‌درپی و بی‌دلیل، تغییر جهت ناگهانی بدون استفاده از راهنما یا رعایت حق‌تقدم و فریادزدن، استفاده از کلمات توهین‌آمیز و تهدید راننده‌های دیگر مواردی هستند که در این دسته طبقه‌بندی می‌شوند.

صاحب‌نظران بر این باورند علاوه‌بر دلایل روانی و شخصی، شرایط محیطی نیز می‌تواند عاملی برای آغاز یک خشونت در زمان رانندگی باشد. از عوامل محیطی زمینه‌ساز خشم جاده‌ای، می‌توان به آلودگی‌های شدید صوتی، ترافیک سنگین و وضعیت آب‌وهوا (به‌خصوص هوای گرم و شرجی) اشاره کرد.

روانشناسان راه‌حل‌های ساده‌ای را برای جلوگیری از بروز خشونت هنگام رانندگی ارائه می‌کنند. اغلب این تکنیک‌ها به‌رغم سادگی، تاثیر زیادی دارند ازجمله آرام نشستن پشت فرمان با دوری از رانندگی با حالت‌های بدنی تهاجهی، داشتن خواب مناسب و کافی، گرسنه نبودن هنگام رانندگی، تمدد اعصاب به کمک آپشن‌های خودرو و حتی تمیز نگهداشتن فضای داخلی و بیرونی خودرو.

البته برخی کارشناسان روند آسان دریافت گواهینامه در کشور را نیز در این زمینه بی‌تاثیر نمی‌دانند و معتقدند با برگزاری آزمون‌های شخصیتی و تست‌های روانی قبل از اعطای گواهینامه، می‌توان از همان ابتدا افرادی را که رانندگی خطرناک آنها برای جامعه مضر است، غربال کرد.

نمی‌توان از رانندگی بد و رانندگان پرخاشگر و عصبی نوشت و از اولین فیلم بلند کارگردان مطرح جهان، یعنی استیون اسپیلبرگ یاد نکرد. این فیلم تلویزیونی «دوئل» نام دارد و در سال ۱۹۷۱ از تلویزیون پخش شده است. داستان فیلم درباره مردی است که در صحرای گرم کالیفرنیا با یک خودرو شیک و قرمزرنگ که از تمیزی برق می‌زند، در حال رفتن بر سر یک قرار کاری است. این مرد در جاده، به‌دلیل سبقت گرفتن از یک تانکر کهنه و خاکی، گرفتار یک راننده عصبانی می‌شود که می‌خواهد با کامیونش و به هر شکل ممکن شخصیت اول فیلم را نابود کند. جالب است بدانید ریچارد متیسون (فیلم‌نامه‌نویس فیلم دوئل) برای نوشتن فیلمنامه این فیلم، از یک ماجرای واقعی الهام گرفته بود.

متیسون در مصاحبه‌ای درباره‌ نوشتن داستان فیلم دوئل گفته بود: روزی یک راننده‌ عصبانی و گستاخ پشت سرم افتاده بود و با رانندگی خطرناک، مرا اذیت می‌کرد. بعد از این ماجرا حسابی به هم ریختم و حالم خراب شد. ولی ذهن نویسنده‌ام فوری به کار افتاد و با خودم گفتم: مردی را تصور کن که کامیونی به دنبالش افتاده است؛ من این ایده را در خودرو و روی یک تکه کاغذ نوشتم. البته باید توجه داشت رانندگی پرخطر همیشه هم نتایج مثبتی مثل اولین فیلم اسپیلبرگ به دنبال ندارد و در بسیاری اوقات منجر به تصادف، مشاجره و حتی دعوا و ضرب‌وشتم می‌شود.